Αιλία η οξυκόρυφος
| Αιλία η οξυκόρυφος | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Συνώνυμα | ||||||||||||||||||
|
Cimex acuminata (Linnaeus, 1758) |
Η αιλία η οξυκόρυφος (Aelia acuminata) είναι είδος εντόμων που ανήκει στην τάξη ημίπτερα και στην οικογένεια της βρομούσας, τις πεντατομίδες.[1]
Κατανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το είδος απαντάται στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στη Βόρεια Αφρική και στη Βόρεια Ασία, με την εξαίρεση της Κίνας.[2][3]
Ενδιαίτημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το έντομο αυτό ζει κυρίως σε ξηρούς λειμώνες και αγρούς με δημητριακά.[4] Βρίσκεται και στις Άλπεις σε υψόμετρα μέχρι και 1.300 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Περιγραφή και βιολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Aelia acuminata μπορεί να φθάσει σε μήκος τα 5 έως 9 χιλιοστόμετρα.[4] Το σώμα της είναι επίμηκες, με μυτερή κεφαλή (από όπου και το όνομα του είδους οξυκόρυφος). Το βασικό χρώμα είναι ανοικτό καφέ. Οι νύμφες είναι μάλλον παρόμοιες με τα ώριμα έντομα, αν και δεν φέρουν ακόμα πτέρυγες.
Η αιλία η οξυκόρυφος είναι μονοετές είδος. Εμφανίζει πέντε στάδια νύμφης και τα ενήλικα άτομα περνούν τον χειμώνα μέσα σε κοπριά ή πυκνούς θάμνους. Είναι φυτοφάγα έντομα και ρουφούν τον χυμό από διάφορες άγριες πόες (ιδίως αγρωστώδη, όπως η ήρα) και δημητριακά. Μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές σε φυτείες δημητριακών.
Εικονοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ζευγάρωμα (κινούμενη εικόνα)
-
Νύμφη -
Ενήλικα άτομα τρέφονται με πόα του είδους Phalaris arundinacea -
Αποξηραμένο δείγμα σε μουσείο -
Νύμφη, πρώτο στάδιο -
Νύμφη, τελευταίας ηλικίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Biolib
- ↑ «Catalogue of life». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020.
- ↑ Fauna europaea
- ↑ 4,0 4,1 NATUR-IN-NRW
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Michael Chinery: Insectes de France et d'Europe occidentale, εκδ. Flammarion, Παρίσι 2012, ISBN 978-2-0812-8823-2, σσ. 72-73
- Amyot, C.J B. & Audinet Serville: Histoire Naturelle des Insectes Hémiptères, 1843
- Ruiz, D., M. Goula, E. Infiesta, T. Monleón, M. Pujol, E. Gordún: «Guía de identificación de los chinches de los cereales (Insecta, Heteroptera) encontrados en los trigos españoles», Boletín de Sanidad Vegetal, τόμ. 29, νο. 4 (2003)